Maagbreukherstel

Algemene maatregelen

• Voor patiënten met overgewicht of die recent in gewicht zijn toegenomen, is vermageren ten stelligste aangeraden en heel zinvol.
• Het hoofduiteinde van het bed hoger plaatsen kan nuttig zijn, vooral bij patiënten met nachtelijke klachten of bij hoest/ heesheid.
• De laatste maaltijd wordt best niet later dan 2 tot 3 uur vóór het slapengaan genuttigd.
• Sommige voedingsmiddelen verhogen de aanmaak van maagzuur of zorgen voor ontspanning van de maagsluitspier. Vette of sterk gekruide voeding, cafeïne, chocolade, koolzuurhoudende dranken, pepermunt … kunnen beter vermeden worden. Ten slotte zouden ook tabak, alcohol en roken de klachten van reflux kunnen verergeren.

Anti-reflux medicatie

• De meerderheid van de patiënten kan behandeld worden met medicijnen die de maagzuurproductie doen afnemen of die het zuur neutraliseren.
• Proton pomp inhibitor (PPI) is het meest krachtige medicijn dat de maagzuurproductie doet afnemen. Daarbij is er doorgaans een snellere verbetering van de refluxklachten. Ze zijn eerste keuze bij ernstige slokdarmontsteking (erosieve oesofagitis), ernstige of frequente reflux die een impact hebben op de kwaliteit van leven of bij Barrett-slokdarm.
• Histamine 2 receptor antagonisten (H2RA) hebben een verminderde efficiëntie op langere termijn. Langdurig gebruik wordt afgeraden.
• Antacida zijn medicijnen die de zuurtegraad van de maag neutraliseren. Daardoor ontstaat een milde verbetering van de klachten zonder echt de reflux te vermijden. Ze werken binnen de 5 minuten maar hebben slechts een kortdurend effect van 30- tot 60-tal minuten.

Chirurgische behandeling

Een ingreep kan overwogen worden wanneer maagzuurremmende medicijnen en levensstijlaanpassingen onvoldoende effect hebben op de refluxklachten (falende medische therapie).

Verder kan een ingreep noodzakelijk zijn wanneer er complicaties van reflux zouden optreden. Denk daarbij aan niet goed genezende of terugkerende slokdarmontsteking, Barrett’s metaplasie, astma….

Bij een antirefluxoperatie (Nissen-fundoplicatio) wordt via laparoscopie (kijkoperatie) het bovenste deel van de maag als een soort manchet of ring om de onderkant van de slokdarm ‘gedraaid’, daar waar de sluitspier zich bevindt. De maag kan dan niet meer door de middenrifbreuk omhoog komen. Er ontstaat dan een hogere druk ter hoogte van het onderste deel van de slokdarm, waardoor reflux verhinderd wordt.

Wanneer een middenrifbreuk geen reflux veroorzaakt, maar andere klachten zoals braken, slikproblemen, pijn t.h.v. het borstbeen… kan ervoor gekozen worden om via laparoscopie enkel de maagbreuk terug op zijn plaats te brengen in de buik en de opening ter hoogte van het middenrif opnieuw nauwer te maken (zonder antirefluxoperatie).

Studies hebben aangetoond dat de meerderheid van de patiënten 10 à 20 jaar na hun ingreep klachtenvrij zijn. Symptomen kunnen echter altijd terugkeren.

Zoals bij elke operatie kunnen er enkele algemene complicaties optreden: bv. nabloeding, wondinfectie, trombose of longinfectie.

Pijn ter hoogte van de schouder(s) is een typische klacht die kan ontstaan na een laparoscopie. Die verdwijnt na enkele dagen spontaan. Dat komt doordat het gas dat gebruikt wordt bij de ingreep het middenrif prikkelt. Dat wordt door het zenuwstelsel ter hoogte van de schouders gevoeld.

Tijdens de operatie is vooral een bloeding aan de milt (of lever) de belangrijkste, maar gelukkig weinig voorkomende verwikkeling. Ook kan bij het losmaken van de maag die in de borstkas opgeschoven is een pneumothorax (klaplong) optreden. Het longvlies wordt geperforeerd, waardoor lucht in de borstkas geblaze en de long gedeeltelijk toevalt. Daarvoor dient soms een drain geplaatst te worden.

Bij de ingreep kunnen de zenuwtakken die langs de slokdarm en maag lopen, beschadigd worden. Dat gaat gepaard met (meestal tijdelijke) diarree en maag-darmpassage stoornissen. Bij het losmaken van de maag van de milt of uit de borstkas, kan een maagperforatie ontstaan, waardoor maagsappen in de buikholte kunnen lopen.

Ten slotte is het bij een laparoscopie in bepaalde gevallen niet mogelijk om de maag goed in beeld te brengen. Op dat moment is een conversie naar een klassieke incisie noodzakelijk.

Een slikfoto wordt verricht op de eerste dag postoperatief. Hierbij moet de patiënt een contrastvloeistof drinken om te zien of er een vlotte passage is ter hoogte van de slokdarm-maagovergang waar de manchet omheen ligt. Zo kan ook een mogelijk lek (door het losmaken van de maag) uitgesloten worden. Als deze slikfoto geruststellend is, mag de patiënt starten met drank en met vloeibare, gemixte voedingsmiddelen.

Tijdens de opname wordt een diëtiste gevraagd om het dieetadvies voor thuis uit te leggen en voedingsschema’s mee te geven. Bij een vlotte inname van drank en vloeibare voeding, kan de tweede dag postoperatief het infuus verwijderd worden en kan de patiënt eventueel op ontslag gaan.

De eerste drie weken na de Nissen-fundoplicatio mag enkel vloeibare, gemixte voeding ingenomen worden. Bepaalde voedingsstoffen worden in die periode ook beter vermeden (zoals kolen, peulvruchten, vettige voeding, sterk gekruide voeding …). Gezien opboeren de eerste weken na de ingreep moeilijk lukt, neemt de patiënt geen koolzuurhoudende dranken. Na de ingreep zal meestal geen antirefluxmedicatie meer nodig zijn.

Hechtingen mogen door de huisarts verwijderd worden op de tiende dag na de ingreep. Tot die tijd wordt de wonde best afgeschermd tegen water. De verbanden mogen ververst worden wanneer ze vuil zijn of loskomen.

Het Hernia Centrum Maria Middelares Gent rekent de officiële tarieven van het RIZIV. De rekening wordt je toegestuurd na een periode van ongeveer drie maanden. Naast het ereloon voor de chirurg en de anesthesist zullen hierop ook de algemene kosten terug te vinden zijn van de ziekenhuisopname en van de gebruikte materialen zoals het netje. Er wordt ook een supplement op de erelonen aangerekend bij keuze voor een éénpersoonskamer.

Klik op onderstaande knop voor meer informatie over je factuur en betaling.

Laatste publicatiedatum: 15/12/2023