Bestraling van prostaatkanker
Prostaatkanker is gevoelig voor radiotherapie: veel types prostaatkanker kunnen goed behandeld worden met bestraling, als alternatief voor een operatieve ingreep. Er zijn twee vormen van bestraling: externe bestraling en implantatie met radioactieve zaadjes (=brachytherapie).
Behandeling door externe bestraling
De behandeling met externe bestraling wordt meestal vijf dagen per week gedurende zes weken uitgevoerd. In veel gevallen moet tijdens de bestraling met hormoontherapie worden begonnen; deze moet soms enkele jaren doorlopen. Het primaire doel van de radiotherapie is de prostaatklier zelf. Het gelijktijdig bestralen van de lymfeklieren in de onderbuik gebeurt niet standaard. Toch kan dit in sommige omstandigheden noodzakelijk zijn.
Implantatie van radioactieve zaadjes
Bestraling van de prostaat kan ook plaatsvinden door radioactieve zaadjes direct in de prostaat te implanteren. Deze aanpak wordt ook brachytherapie genoemd en heeft het voordeel dat weefsels in de directe omgeving met hoge stralingsdosissen worden behandeld. De implantatie van de zaadjes gebeurt onder narcose. Er is maar één sessie nodig, in tegenstelling tot de behandeling met externe bestraling.
Bij een brachytherapie wordt echografie gebruikt om de dunne naaldjes met zaadjes in de prostaat te implanteren. Zaadjes van radioactief palladium of jodium worden via de naalden in de prostaat ingebracht. Eerst worden echografische metingen verwerkt in een computerprogramma, waarna de computer een gepast patroon voorstelt. Volgens dit patroon worden dan net voldoende zaadjes, op zo efficiënt mogelijke posities in de specifieke prostaat ingeplant.
Nadelen
Bestraling kan, ondanks steeds verdere verbetering van de dosering, schade toebrengen aan gezond weefsel. Er is na bestraling voor prostaatkanker ook een risico voor impotentie op lange termijn, urine-incontinentie en een verhoogde kans op secundaire (andere) kankers (zoals blaas- of rectumkanker).
Centra & specialisaties
Centra & specialisaties
Laatste publicatiedatum: 13/12/2023
Verantwoordelijk auteur: Dr. Ameye Filip
