Aambei: niet-chirurgische behandeling

In eerste instantie is het voor elke patiënt met aambeien aangewezen bepaalde leefregels toe te passen. In sommige gevallen kunnen deze maatregelen de klachten duidelijk doen afnemen of zelfs helemaal laten verdwijnen. Indien de aambeien desondanks klachten blijven veroorzaken, zijn andere maatregelen aangewezen.

Er bestaan drie verschillende niet-chirurgische technieken om symptomatische aambeien te behandelen.

1. Infraroodbehandeling of inspuiting van aambeien

Wat is het?

Bij deze beide technieken worden de gestuwde aambeien verschrompeld. Ze zijn vooral aangewezen bij beperkte inwendige aambeien; in gevorderde gevallen is vaak een operatie aangewezen.

Bij infrarood coagulatie zal het infrarode licht de uitgezette zwellichamen dichtschroeien waardoor schrompeling optreedt.

Bij de scleroserende inspuiting wordt een irriterende stof onder het slijmvlies geïnjecteerd waardoor de zwellichamen verschrompelen en de zwelling afneemt.

Mogelijke risico's

Deze behandelingsmethoden zijn relatief pijnloos en veroorzaken weinig bijwerkingen. Soms zijn wel meerdere sessies nodig om tot symptoomcontrole te komen. Ze worden uitgevoerd door de collega’s maag-darmspecialisten.

2. Rubber band ligatie

Wat is het?

Bij deze techniek wordt de hinderlijke aambei met een zuigbuisje aangetrokken, waarna een rubberen bandje over de hals van de aambei wordt geplaatst. Het bandje snoert de aambei af en na 7 tot 10 dagen valt de aambei met het overtollig slijmvlies af zodat het verdwijnt met de stoelgang. Het resterende litteken geeft opnieuw wat schrompeling waardoor snel herval meestal uitblijft. Tijdens eenzelfde behandeling kunnen meerdere bandjes geplaatst worden, men kan de behandeling later ook herhalen indien dit nodig zou zijn.

Mogelijke risico's

De voornaamste bijwerkingen van deze behandeling zijn beperkte pijn en wat aandrang. Indien lichte pijnstillers (paracetamol) niet volstaan of indien de aandrang zeer hevig blijft, dient het rubberen bandje soms verwijderd te worden.

Aangezien de regio van de zwellichamen goed doorbloed is, kan onmiddellijk na de ingreep of bij het afvallen van de aambei ook wat beperkt bloedverlies optreden. In geval van fors bloedverlies is het aangewezen de dienst heelkunde of desnoods de dienst spoedgevallen te contacteren.

Ingeval van koorts dient een lokale infectie uitgesloten te worden. Zelden kan een urineretentie optreden.

3. Verwijderen van huidflapjes of marisken

Wat is het?

Het verwijderen van huidflapjes is soms aangewezen om hygiënische redenen. In geval van beperkte huidflapjes kan deze wegname onder lokale verdoving op de poli ‘kleine ingrepen’ worden verricht. Je hebt in dit geval wel het ongemak van de prik voor de lokale verdoving, maar verder valt de ingreep meestal erg goed mee. Voor grotere flappen is een verwijdering onder een korte algemene narcose soms meer aangewezen.

Richtlijnen voor thuis

Na de ingreep kan er gedurende een tweetal weken anale wondpijn aanwezig zijn. Deze hindert vooral tijdens de ontlasting. Je kan ook wat pijn ervaren bij het aanraken van de zelfverterende hechtingen. Indien de hechtingen door afvegen vroegtijdig zouden verdwijnen, kan de wonde gedeeltelijk open gaan. Dit veroorzaakt soms tijdelijk wat bloed- of etterverlies. In sommige situatie kan het dan aangewezen zijn dagelijks een beschermende zalf aan te brengen.

Indien de aambeien niet of onvoldoende reageren op bovenstaande behandelingen kan een meer drastische behandeling noodzakelijk zijn. Ook hiervoor bestaan verschillende opties. Lees hier meer over de chirurgische behandelingsmogelijkheden voor aambeien.

Laatste publicatiedatum: 17/05/2023
Verantwoordelijk auteur: Dr. Pletinckx Pieter