Aangeboren hartafwijking

Wat is het?

Aangeboren hartafwijkingen zijn het gevolg van een stoornis in de ontwikkeling van het hart in de vroegste embryonale periode (2 tot 12 weken na de bevruchting). Sommige aangeboren hartafwijkingen kunnen lange tijd verborgen worden door het lichaam en veroorzaken daarom pas op latere leeftijd klachten.

Aangeboren hartafwijkingen kunnen voorkomen bij een syndroom (bv. syndroom van Down), maar kunnen ook op zichzelf voorkomen.

De volgende aangeboren hartafwijkingen komen het vaakst voor:

Bicuspide aortaklep

Dit is een klep tussen het hart en de grote lichaamsslagader of aorta. Deze klep heeft 2 klepblaadjes in plaats van 3. Daardoor verhoogt de kans op snelle slijtage, lekken van de klep en/of klepvernauwing. Er is ook een verhoogde kans op uitzetting van de aorta.

Patent foramen ovale

Dit is een resterende tunnel die de rechter en linker voorkamer met elkaar verbindt. Deze doorgang is cruciaal in de ontwikkelingsfase van de baby en groeit dicht na de geboorte. Bij ongeveer 25% van de mensen is deze sluiting onvolledig. Een zeldzame keer kan deze doorgang een klonter doorlaten, die aanleiding kan geven tot beroerte.

• Atrium septum defect

Dit is een gaatje tussen beide voorkamers. Zie figuur.

• Ventrikel septum defect

Dit is een gaatje tussen beide kamers (ventrikels). Door deze abnormale verbinding ontstaat er een overbelasting van het hart en kan het hart verzwakken. Zo ontstaat hartfalen.

• Coarctatio

Coarctatio is de vernauwing van de grote lichaamsslagader.

Symptomen

Meestal worden aangeboren hartkwalen tijdens de kinderjaren opgemerkt en behandeld. Op latere leeftijd kan een arts als enige symptoom 'geruis' op het hart horen.

Andere veel voorkomende klachten zijn:

• vermoeidheid
• kortademigheid
• hartkloppingen
• flauwvallen
• ritmestoornissen

Hoe wordt de diagnose gesteld?

• Elektrocardiogram
• Echocardiografie via de borstkas (trans-thoracale echocardiografie)
• Echocardiografie via de slokdarm (trans-oesofagale echocardiografie)
• CT of MRI van het hart
• Diagnostische hartkatheterisatie

Behandeling

Voor de behandeling van een aangeboren hartafwijking bestaan zowel chirurgische als niet-chirurgische technieken. Omdat aangeboren defecten bij bijna elke patiënt anders zijn, wordt steeds een individuele behandeling 'op maat' bepaald. Daarvoor word je uiteraard best begeleid door de behandelend cardioloog.

Een veelgebruikte niet-chirurgische techniek voor het sluiten van ‘gaatjes’ is het plaatsen van een ‘parapluutje’. Met behulp van een katheter wordt het defect benaderd, waarna een ontdubbelde schijf kan ontplooid worden die het gaatje dan afsluit.

Laatste publicatiedatum: 10/01/2024
Verantwoordelijk auteur: Dr. Provenier Frank